درباره راه آهن سراسری شمال به جنوب ایران تا کنون دیدگاه های متنوع موافق و مخالفی طرح شده است. عباس اقبال آشتیانی به عنوان یکی از مخالفین با نگاهی کارشناسی به این موضوع می گوید . . .
ثریا، همسر دوم شاه عمدتا بیمار بود. آنقدر که به تدریج صدای مادر و خواهران شاه در آمد. جالب اینکه در اطراف بیماری ثریا شایعات زیادی نیز ایجاد شد. شایعاتی که بر مبنای آن می شد اختلافات درونی دربار را دریافت. شایعاتی که گاهی عمق اختلاف درون خاندان سلطنت را نشان می دهد . . .
ناصرالدین شاه را باید به جهات مختلف مهمترین شاه عصر قاجار به شمار آورد. وی که حدود نیم قرن سلطنت می کند چه در زندگی و چه حتی پس از مرگش حرفها و حدیثهای زیادی پیرامونش مطرح می شد. عین السلطنه در روزنامه خاطرات خود در جلد اول درباره خوابهای افراد مختلف درباره شاه قاجار می نویسد . . .
در بحث های مختلفی که درباره دوره حکمران رضا خان مطرح می شود برخی مطرح می کنند که رضا خان اگرچه به جهت سیاسی فوق العاده استبداد داشت و اساساً بنای حکومت کودتایی اش هیچ تناسبی با آزادی و دموکراسی نداشت اما به جهت اقتصادی اوضاع مردم ایران در آن مقطع زمانی بهبود یافت. موضوعی که واقعیت ندارد. نویسنده کتاب «گذشته چراغ راه آینده» در این رابطه می نویسد . ....
خوردن غذا توسط مقامات سیاسی همواره با آداب و تشریفات خاصی همراه بوده است. این امر به ویژه اگر آن شخص پادشاهی از پادشاهانقاجار آنهم ناصرالدین شاه باشد بسیار پرطمطراق تر است. دوستعلی خان معیرالممالک در کتاب خود در ذیل عنوان «آداب ناهار و شام اندرون» در این رابطه می نویسد . . .
سند فوق بیانگر تبریک موفقیت دانشگاه پهلوی در امور آموزشی و معرفی آن بعنوان دانشگاه نمونه می باشد. لازم به ذکر است که تأسیس دانشگاه پهلوی به عنوان بزرگترین دانشگاه خاورمیانه با شناخت از وضعیت خاص این منطقه صورت گرفت . . .
دوران نخست وزیری امیرعباس هوایدا (1343 تا 1356) سخت ترین برهه سانسور و کنترل سازمان یافته مطبوعات و روزنامه ها را تجربه نمود و ارباب مطبوعات و نویسندگان جراید اساساً در چهارچوب تعیین شده از سوی ساواک و مجموعه حاکمیت قلم فرسایی کرده و نشریات خود را چاپ و منتشر می کردند. بدین سان مطبوعات همواره سایه سنگین ساواک را بر روی فعالیتهای خود احساس می کردند....
در این سند صورت اسامی اعضای ستاد عملیاتی بزرگداشت صدمین سالگرد تولد رضا شاه بنیانگذار سلسله پهلوی مشاهده می شود. ظاهرا تدارک برگزاری مراسم سالگرد تولد در دودمان پهلوی آنقدر سخت و ثقیل بود که می بایست جمعی از سران ارتش در برنامه ریزی آن سهیم می بودند . . .
مظفر بقایی را باید یکی از مهمترین شخصیتهای تاریخ معاصر ایران و در عین حال مرموزترین آنها دانست. درباره رفتارهای دوپهلو و موذیانه این شخصیت تاریخی تاکنون مطالب متنوعی مطرح شده است. آبادیان در کتاب زندگینامه سیاسی مظفر بقایی درباره اهانت بقایی به آیت الله بروجردی مرجع عالیقدر جهان تشیع می نویسد . . .
در میان انواع لقبها و مناصبی که در دربار قاجار وجود داشت؛ عکاس باشی اولین لقب حاصل از رواج فن عکاسی در دربار سلطنتی قاجار بود و دارنده این لقب دارای برترین مقام فنی در رشته عکاسی محسوب می شد. این لقب برای اولین بار از سوی ناصرالدین شاه . . .
در این سند نامه ای مبنی بر اعلام سفر ماهانه تعدادی از هنرمندان خارجی -بعضا جالب و قابل پذیرش - به تهران جهت اجرای برنامه در کاباره های باکارا و شکوفه نو ، پیشنهاد دیدار آنان با [شاه یا ...] جهت اتخاذ تصمیم درصورت مورد پسند واقع شدن مشاهده می شود . . .
حکومت پهلوی حکومت شبه مدرنیسم بود. اگرچه به مدرن بودن تظاهر می کرد ولی جز ظواهر مدرن چیزی نمی دید. این حکومت بسیار به دنبال آن بود که در میان حکومت ها و دولت های دیگر خود را نشان دهد و از همین روی به برگزاری جشن ها و مراسمات پرهزینه گرایش یافت . . .
ایرانیان به ذات نمی توانستند به سوی روس های کمونیست و حکومت کمونیستی شوروی گرایش یابند. دلیل این امر نیز حضور مذهب در زندگی خصوصی و اجتماعی ایرانیان بود. اما روس ها نیز آرام ننشسته بودند. آنان در تلاش بودند تا مردم را باورهای فکری خود همراه کنند و در ایران راستا برنامه های متنوعی را تدارک دیده بودند . . .
در میان اشعار عتراضی میرزاده عشقی که ویژگی مشترک همه آنها همین ویژگی اعتراضی (چه اعتراض به دولت و نمایندگان و مردم و حتی برخی جاها اعتراض به آفارینش و فلک و . . .) شعر جالبی وجود دارد که اعتراض شاعر بیش از هر چیز در بستری از وطن پرستی اش خود را نشان می دهد . . .
در مباحث مطرح شده درباره دوران حکمرانی رضا خان بارها دیده می شود که افراد مختلف کشیدن راه آهن شمال به جنوب را یکی از موفقیت های رضا خان بر شمرده اند. با این حال و با تورق در برخی منابع تاریخی پر واضح است که اساساً راه آهن شمال به جنوب بیشتر از آنکه صرفه اقتصادی داشته باشد صرفه نظامی و استراتژیک داشته است (آن هم نه برای ایران بلکه برای بریتانیا) موضوعی ...
اسدالله علم یار و همراه همیشگی محمدرضا شاه در بخشی از خاطرات روزانه خود در تاریخ 25 فروردین 1352 درباره رسوایی واترگیت که به تلاش جمهوریخواهان برای جاسوسی از دموکراتها اختصاص دارد می نویسد . . .
در زمان پهلوی آنچه باعث نزدیکی به دربار و شخص شاه می شد، نه کارآمدی و شایستگی فردی؛ بلکه میزان اغراق و تملق گویی بود. این رو اطرافیان شاه تلاش می کردند در این راه گوی سبقت را از اطرافیان خود بربایند و خود تملق گویی ارشد، باشند. یکی از مصادیق این شیوه و حربه را در ادامه مرور می کنیم . . .